பிரிவின் நினைவுகளோடு
வாழ்கிறேன்
தன்னந்ததனியாக
ஆடிக்கொண்டிருக்கும்
ஒரு ஊஞ்சலைப்போல.
நினைவிற்கும்
நிதர்சனத்திற்கும்
இடையே
நிகழும்
இந்த ஊசலாட்டம்
முடியும் போது
இரண்டில்
எந்த இடத்திலும்
நான் இருக்கப் போவதில்லை.
1 comment:
உங்கள் கவிதைகள் மனதைத் தொடுகின்றன. எதோ ஒரு வலி தெரிகிறது. ஒரு விரக்தி. இது கவிதைக்காகவா இல்லை.......?
Post a Comment